ASAL USUL KOTA SEMARANG (dalam bahasa jawa)

ASAL USUL KOTA SEMARANG (dalam bahasa jawa)

Nanging ana ing Jawa Tengah ngadeg ing Kratoning Demak kang siji karakter kraton Islam. Ana urip pangeran misuwur dijenengi Raden Made Pandan. Dheweke dikenal minangka sawijining ulama lan Muh. Akeh wong sing wegah kanggo beliau.beliau kae lan duwé anak lanang jeneng Raden Pandanarang. Kaya kang rama Raden misuwur minangka Pandanarang sopan anak, loropaken, jinis lan dutiful kanggo wong tuwané.

Banjur Raden Made Pandan njupuk putra lan rombongan kanggo ninggalake Kasultanan Demak. Padha menyang kulon katon kanggo wilayah anyar kanggo bakal dikuwasani. Dina ing cara, akhire Raden Made Pandan takon kanggo mungkasi lan aran kanggo cocog wilayah padha dianggep cocok kanggo katutugan.

Alas lan malah banjur kabuka, temah diadegaké pesantren lan farmland. Ing panggonan anyar Raden Made Pandan mulang Islam pandherekipun. Pungkasanipun ing orane sekolah asrama lan ngajak wong liyane kanggo teka sinau agama ing panggonan sing.

Iki ngendi Raden Made Pandan aran seneng kanggo manggon karo kang putra. Panjenenganipun ngarep-arep kang putra bakal bisa kanggo ngganti menyang dadi guru agama Islam ing panggonan sing saiki.

Sadurunge seda Raden Made Pandan Raden Pandanarang menehi saran kang putra terus ita ngimpi. Raden Pandanarang takon ora kanggo ninggalake wilayah. Raden Pandanarang takon kanggo nyebar agama Islam ing panggonan sing lan ngatur tanah tetanèn watara wilayah.

Asal Usul Kota Semarang dalam Bahasa Jawa

Karepé bapakné iki mlaku ono dening Raden Pandanarang. Raden Pandanarang dadi guru agama sing ngirim kawruh Islam wonten ing masyarakat kiwa, uga ngatur lahan pertanian. Dipikolehi saka pametumu tetanèn harvests KALUBÈRAN. Karo wong sing relatif singkat lan liyane teka kanggo sinau agama Islam.

Sawijining dina Raden Pandanarang digunakake ing lahan tetanen karo para sakabate, dumadakan bab aneh kedaden. Antarane wit gembur ijo ana sawetara wit lunak sing tuwuh saka saben liyane. Wong-wong sing weruh iku uga wonder, kok ing lemah fertile iku mundak akeh adoh-flung wit lunak?

Demi weruh iku Raden Pandanarang ngomong sing wilayah iki Aku jenenge Semarang. Asalé saka tembung Asem iku suku cadang. Mangkono asal saka kutha Semarang kang saiki sawijining kutha rame ing Jawa Tengah lan malah dadi ibukutha provinsi iki. Amarga saka layanan iki pisanan dibukak lan diadegaké ing kutha Semarang, Raden Pandanarang, banjur diangkat langsung minangka pimpinan uga minangka gelar Ki Ageng Pandanarang I.

LEGENDA KOTA KUDUS

Kala rumiyin, Kudus arupi dhusun alit ing wewengkon kraton Majapahit. Salah sawijining dinten, wonten pedagang saking Cina asmanipun Sun Ging. Piyambakipun ahli ukir. Kawasisanipun sampun kawentar dumugi kraton Majapahit. Kalajeng dipuntimbali dening Sang Nata Kraton Majapahit kapurih ngukir rerenggan kraton. Kasilipun ngedap-edapi. Wusananipun, Sun Ging dipunparingi panggenan kangge ngedekaken perguruan ukir ing dhusun papan panggenanipun. Ing sakmangke, papanipun kasebat Sunggingan, tegesipun papanipun kaluarga Sun Ging. Ananging , carios sanes nyebataken bilih Sunggingan menika ateges ngukir/ nglukis. Juru sungging  ateges ahli nglukis/ ngukir. Ingkang nggadhahi menika Ling Sing pedagang saking Cina.

Sunggingan saya ngrembaka ekonominipun ngantos dumugi Kraton Islam Demak Bintoro ingkang langkung caket tinimbang Kraton Majapahit. Raden Patah minangka natanipun ngutus Syekh Jafar Shodiq, ulama ageng saking Persia kanthi ancas ngislamake Sunggingan. Syekh Jafar Shodiq kairing para santri dumugi gapura kanthi ornament Hindu warisan Majapahit. Ing gapura menika, Jafar Sodiq ngajak para warga sakkupengipun kapurih ngrasuk agami Islam. Caranipun ngajak kanthi alus. Gandheng para warga ngrasuk agami Hindu, Japar Sodiq ngasta lembu gapura kasebat. Masyarakat kepincut ndhatengi awit lembu menika minangka Dewanipun. Boten dangu, saperangan warga sampun ngrasuk agami Islam, kalebet Sun Ging/ ling Sing (sakmenika jalan Kyai Telingsing). Ing wasana, Jafar Sodiq ngedekaken masjid sakcelakipun gapura ing dhusun menika. Bangunan mesjid dipunrengga kanthi rerenggan lempengan sela cemeng (batu hitam ) saking Baitul Maqdis ing Yerussalem, Palestina. Saking nami Baitulmaqdis menika nami dados name Kudus  ingkang tegesipun suci. Saya dangu mesjid kasebat kawentar kanthi nami mesjid Kudus (mesjid ingkang karengga lempengan watu Al Kuds/ watu suci).

Kanthi wontenipun mesjid Al Kuds lan ngedekaken pesantren , saya kathah masyarakat njaban kitha ingkang nggadhahi ancas ngaji lan maneka warni pedamelan saya ngrembaka (dagang, tetanen, ngukir, lsp). Dhusun Sunggingan ingkang dipunrintis dening Ling Sing dados kitha lan pusat pesantren kawentar kanthi sebatan Kudus. Syekh Jafar Sodiq misuwur kanthi sebatan Sunan Kudus. Gapura ingkang kaginakaken syiar Islam dening Jafar Sodiq pranyata dados salah satunggaling ciri khas kitha Kudus inggih menika Menara Kudus.

SEJARAH KABUPATEN GROBOGAN

Miturut cerito ingkang beredar ing daerah Grobogan, saknalika pasukan Demak nang ngisor pimpinan Sunan Ngudung lan Sunan Kudus nyerbu menyang puser kerajaan Mojopahit. Ing jero pertempuran kesebut pasukan Demak nyaka kemenangan gemilang. Ambrola kerajaan Mojopahit. Nalika Sunan Ngundung mleboni Istana, dheweke nemu akeh pusaka Mojopahit sing ditinggalake. Benda-benda kuwi dikumpulake lan dimlebokake sakjroning siji grobog, banjur digawa dadi barang boyongan menyang Demak.

Kadadean kesebut gawe bungahe ati Sunan Ngudung. Dadi kenangan, mula panggon kesebut diwenehi jeneng Grobogan yaiku panggon ngrupa grobog.

Ing dhuwur sampun digenahake, menawi grobog yaiku siji kotak persegi dawa sing digunakne kanggo nyimpan dhuwit utawa barang sing digawe saka kayu. Sok-sok nduwe bentuk bunder, ben gampang nggawane lan karo cepet bisa dislametake yen ana bahaya ingkang ngancam, kaya ta bahaya kobongan. Ning grobog uga bisa nduwe arti kandang sing nduwe bentuk kotak kanggo mengangkut kewan buas (kayata: macan) pakoleh tangkepan saka perburuan. Grobog kesebut bisa uga digunakne dadi piranti panangkep macan. Grobog iki biyasa karan Grobog utawa bekungkung (nek cilik karan: jekrekan kanggo nangkep tikus) (Geriecke lan Roorda, 1901 : 569).

Saka panggenahan ing dhuwur, Grobogan asale saka tembung Grobog menwai digawe salam pangucapane dadi "grogol". Yaiku piranti kanggo nyekel kewan buas. Ing Kotamadya Surakarta ana desa nduwe jeneng Grogolan, sing mbiyen digunakake kanggo panggon ngumpulake macan pakoleh perburuan (digrogol utawa dikrangkeng). Ing watesan Kotamadya Surakarta karo Kab. Dati II Sukoharjo ana desa sing nduwe jeneng desa Grogol, Kec. Grogol, dheweke daerah perburuan Sunan Surakarta lan Pajang nang zaman kerajan.

Sadalan karo panggenahan nang dhuwur, mula Grobogan yaiku siji daerah sing digunakake dadi daerah perburuan. Lan jebulane daerah iki ngrupakne daerah perburuan Sultan Demak (Atmodarminto, 1962 : 119) utawa ngrupakne daerah kanggo ndelik para bandit lan penyamun zaman kerajan Demak Pajang (Atmodarminto, 1955 : 123). Nang zaman Kartasura daerah iki ngrupakne daerah panggon tinggal tokoh-tokoh gagah wani jero berperang (Babad Kartosuro, 79), kaya ta : Adipati Puger, Pangeran Serang, Ng. Kartodirjo, lan liya-liyane.

Samana jeng Suitan karsa lelangen, amburu sato ing wanadri, Trenggono kadherekaken para abdi, nggaring sela wus laju maring anggrogol sato wana. (Admadarminto, 1062 : 19).

Ing jero abad XIX, daerah Grobogan ngrupakne daerah kanggo ndelik para pahlawan rakyat pambabagan kekuwasan kolonial Belanda, bebarengan karo daerah Sukowati. Daerah iki cocok banget dadi daerah persembunyian, amarga ngrupakne daerah alas jati sing lebat lan berbukit-bukit.

Sakmeniko asal usul utawa sejarahe kabupaten Grobogan, Jawa Tengah ing bahasa Jawa, mugi saget menehi manfaat.